Maak kennis met de kinderen van Project Serah die wachten op een sponsor om hen te helpen groeien, leren en bloeien.
Veel van deze kinderen hebben hun eerste jaren doorgebracht naast hun ouders in de gevangenis, zonder een veilige plek om thuis te noemen. In Oeganda, wanneer ouders worden opgesloten en er niemand anders is om voor hun kinderen te zorgen, komen de kinderen vaak met hen in de gevangenis terecht. Project Serah grijpt in om deze kwetsbare kinderen een liefdevol thuis te bieden, toegang tot onderwijs, gezondheidszorg, en de kans om op te groeien in een zorgzame omgeving. Door sponsor te worden, kun je helpen de cyclus van gevangenschap te doorbreken en hen een echte kans op een beter leven geven.
Betty
Namawejje Betty wil verpleegster worden,
Namawejje Betty's droom om verpleegster te worden is diep geworteld in haar persoonlijke ervaringen en de ontberingen die ze als wees heeft meegemaakt. Ze is opgegroeid zonder ouders en heeft moeilijke tijden doorgemaakt, en is uit de eerste hand getuige geweest van het belang van zorg, vriendelijkheid en genezing. Voor Betty gaat verpleegster worden niet alleen over het hebben van een baan, het gaat erom een bron van hoop en troost te worden voor anderen die, net als zij, het misschien moeilijk hebben.
Mutebi Daudi, heeft een liefde voor voetbal. Hij brengt uren door met spelen met vrienden, altijd op zoek naar mogelijkheden om zijn vaardigheden op het veld te verbeteren. Zijn lach en energie tijdens het rondtrappen van de bal zijn aanstekelijk, en voetbal is voor hem een manier geworden om een band met andere kinderen op te bouwen.
Maar naast zijn passie voor het spel heeft Mutebi een grotere droom: hij wil dokter worden. Geïnspireerd door de zorg en steun die hij heeft gekregen, droomt hij ervan om op een dag anderen in zijn dorp en daarbuiten te helpen. Hij stelt zich voor dat hij in een ziekenhuis werkt, een witte jas draagt en voor de zieken zorgt. Hij vertelt dat hij ziekten wil genezen en ervoor wil zorgen dat geen enkel kind hoeft te lijden zoals hij deed.
Mijn droom is om verpleegkundige te worden
Masitula's droom om verpleegster te worden gaat niet alleen over het helpen van mensen, maar ook over het teruggeven van de zorg, het medeleven en de liefde waar ze zelf naar verlangde in haar donkerste momenten. Elke dag kwam ze dichter bij die droom, diep van binnen wetend dat waar het leven haar ook bracht,
Ik ben Amos en ik hou van voetballen. Ik droom van een dag waarop ik niet alleen een student ben, maar ook een leraar, die mensen in mijn gemeenschap helpt en inspireert. Het leven is soms zwaar, maar mijn droom verandert nooit. Ik zeg vaak tegen mezelf: op een dag sta ik voor de klas en mijn woorden zullen anderen inspireren.
Juuko Jovan, slechts 4 jaar oud, draagt al een droom met zich mee die is gevormd door een diepe en persoonlijke ervaring. Het heeft een sterke indruk op hem achtergelaten om zijn vader door de pijnlijke situatie van gevangenschap te zien gaan. Zelfs op zijn jonge leeftijd heeft Juuko een gevoel voor rechtvaardigheid ontwikkeld en een verlangen om anderen te beschermen. Zijn droom om politieagent te worden is meer dan alleen het dragen van een uniform of het dragen van een badge.it gaat erom ervoor te zorgen dat de mensen om hem heen eerlijk en veilig worden behandeld.
Masembe Robert had er altijd van gedroomd om dokter te worden. Het zaadje van die droom werd geplant op de dag dat zijn moeder ziek werd. Hij was toen pas zeven, zat rustig naast haar bed en keek hulpeloos toe hoe haar koorts woedde. De dorpskliniek was ver weg en de enige verpleegster kwam één keer per week. Tegen de tijd dat er hulp kwam, was het te laat. Vanaf die dag beloofde Robert zichzelf dat niemand in Nawansenke meer alleen zou hoeven lijden.
Ik vertel mensen altijd over mijn grote droom - ik wil ooit loodgieter worden! Ik wil niet alleen mijn familie helpen, maar ik wil ook iedereen in mijn gemeenschap helpen.
Ik ben Kamoga en ik droom ervan om ooit ingenieur te worden. Ik heb me altijd afgevraagd hoe dingen werken en ik wil dingen beter maken voor iedereen in mijn dorp. Al van kleins af aan hield ik van machines en techniek. Ik zou altijd nadenken over hoe we onze wegen, bruggen en watersystemen beter kunnen maken.
Ik zie een toekomst waarin ik nieuwe dingen kan maken die het leven van mensen zullen veranderen. Voor mij is ingenieur zijn niet alleen een baan, het is mijn manier om anderen te helpen en een verschil te maken in de wereld.
Ssenfuka wil dokter worden. Ssenfuka's eerste vonk van inspiratie kwam toen hij zag hoe Jajja Namuddu voor de zieken zorgde. Ze bewoog zich doelbewust, verzamelde kruiden uit de struik en bereidde remedies voor bij het vuur. Haar handen, versleten door jaren van hard werken, brachten troost aan degenen die bij haar op de stoep stonden. Ssenfuka zat dan stil naast haar en keek naar elke stap. Toen hij ouder werd, liet ze hem helpen met het pletten van bladeren, het koken van wortels en het zorgvuldig aanbrengen van kompressen. Maar diep van binnen verlangde hij ernaar de wetenschap achter deze remedies te begrijpen.
Adrian wil piloot worden.
Musoke Adrian's droom om piloot te worden is meer dan alleen een simpele wens; Het is de hartslag van zijn bestaan, een baken van hoop in een leven vol ontberingen. Woont in een klein Oegandees dorpje met zijn bejaarde grootvader
Nsubuga Robert is niet zoals de meeste kinderen in zijn dorp. Terwijl anderen ervan dromen om dokter, leraar of voetbalster te worden, heeft Robert een andere visie, hij wil vrachtwagenchauffeur worden.
Kabalo droomt ervan om ingenieur te worden.
Hij weet niet wanneer de droom begon, maar hij herinnert zich dat hij zijn vader aan hun kleine lemen huis zag werken en de muren oplapte met alle materialen die hij kon vinden. Hij herinnert zich de frustratie in de ogen van zijn vader als de regen hun harde werk wegspoelde. Waren de muren maar sterker... Kon het huis maar voor altijd blijven staan...
Nu wil Kabalo meer bouwen dan alleen muren. Hij wil sterke huizen, wegen en bruggen ontwerpen die niet breken, die niet uit elkaar vallen als er stormen komen, net zoals zijn eigen leven dat ooit deed.
Ook al heb ik moeilijke tijden gekend, ik droom ervan om ooit piloot te worden. Ik vind het heerlijk om naar de lucht te kijken en na te denken over hoog boven de wolken vliegen. Vliegen betekent voor mij vrij zijn en alle verdrietige dingen achter je laten. Ik stel me graag voor dat ik de touwtjes in handen heb in de cockpit, het vliegtuig wijd en zijd leid en ervoor zorg dat iedereen veilig op zijn bestemming aankomt.
Ik wil een symbool van hoop zijn, om mensen te laten zien dat je geweldige dingen kunt doen, waar je ook vandaan komt. Ik droom van reizen, het ontdekken van nieuwe plaatsen en het geluk dat voortkomt uit het overwinnen van uitdagingen. Ik weet dat ik, ook al zijn het moeilijk geweest, de kracht heb om hoog te stijgen.
Nabawesi Valaria droomt ervan om verpleegster te worden. Ze heeft altijd bewondering gehad voor de verpleegsters die ze in de kleine dorpskliniek zag. Gekleed in hun frisse witte uniformen bewogen ze zich zelfverzekerd, hun handen zacht terwijl ze de zieken behandelden. Telkens wanneer ze met haar grootmoeder de kliniek bezocht, keek ze gefascineerd toe terwijl ze aan het werk waren, luisterend naar hun rustgevende stemmen terwijl ze patiënten troostten. Ze wist, diep in haar hart, dat ze op een dag wilde zijn zoals zij.
Op school houdt Valaria van wetenschap. Ze is nieuwsgierig naar hoe het lichaam werkt, hoe medicijnen wonden genezen en hoe eenvoudige dingen als schoon water en voedsel ziekte kunnen voorkomen.
Ik hou van zingen en ik wil verpleegster worden.
Ik zie een toekomst voor me waarin ik in ziekenhuizen en klinieken kan werken en mensen kan helpen die ziek en kwetsbaar zijn. Ik droom er ook van om anderen te kunnen onderwijzen over gezondheid en welzijn, vooral in achtergestelde gemeenschappen. Met de juiste training en ondersteuning geloof ik dat ik echt een verschil kan maken in het leven van mensen.
Ik ben Hasan en ik vind het erg leuk om lokale spellen te spelen waar ik anderen les kan geven. Als ik groot ben, wil ik leraar worden. Mijn droom is om terug te gaan en mijn gemeenschap te helpen nadat ik leraar ben geworden.